In 1935 werd de eerste Reliant geproduceerd: een driewieler-busje met een soort bromfietsvoorwiel.
De productie liep goed, maar in de oorlog werd overgeschakeld naar oorlogsproducten. 
In 1956 waren de oorlogsperikelen vergeten en werd de Regal geproduceerd, een driewieler met polyester koetswerk.

De polyester-techniek was toen nieuw en in ontwikkeling en had als voordeel dat snel en zonder grote ontwikkelingskosten een nieuw model of een nieuwe auto kon geproduceerd worden.

Reliant had blijkbaar een aantal goede ingenieurs en knappe vaklui in dienst, die erin slaagden verschillende bestaande=standaard - motoren, assen, ophangingen, differentiëlen, stuurhuizen, scharnieren etc te combineren tot een bedrijfszeker en goed-ogend geheel. Reliant produceerde in die dagen zo'n 15 000 driewielers per jaar.  
Dat "combineren" zat dikwijls wel dichtbij "bricoleren" en het lijkt er wel op dat Reliant oude stocks of overproducties van andere merken opkocht - allemaal verschillende merken uiteraard - en het lijkt soms wel of er geen twee dezelfde Sabra's gemaakt zijn. 

Eens de economie op gang getrokken was (Marshall-plan) kwam de "auto-boom". Toevallig, doordat Reliant polyester-koetswerken gebruikte konden zij in een land dat vroeg om een eigen autoproductie, redelijk goedkoop een "sleutel-op-de-deur-fabriek" bouwen of laten bouwen - export van kennis en technologie.
Zo werden fabrieken gebouwd in Israël, India, Griekenland, Turkije, waar overal met redelijk gelijkende onderdelen een "eigen" auto werd gemaakt, nooit een sportwagen uiteraard maar een auto die "nuttig" was, voor de omstandigheden in de streek. We denken hier aan de Carmel en de Susita, de Sipani, de Anadol, de Mebea, ...?  

Wij begrijpen ook dat - prille 60-er jaren de economie in Israël in een "boom" zat: veel gemotiveerde arbeidskrachten, veel veranderingen, vernieuwingen die nu effect begonnen te ressorteren, een maatschappij die begon te stabiliseren en te produceren boven de minima,  kortom alles was rijp voor een prestigeproject.

De Sabra was een idee van Mr Shubinsky van AUTOCARS LTD in Haifa , Israel, die de nodige contacten legde tijdens een bezoek aan de Racing Car Show in 1960. Een combinatie van een Ashley polyester body en een Les Ballamy chassis en de know how van Reliant resulteerden negen maanden later in een SABRA prototype op de New York Motor show van 1961, export naar de USA was dus blijkbaar de bedoeling.
Wij denken (merken 30j later) dat het ontwerp mankementen vertoonde wat betreft vermogen - koppel - topsnelheid en wat betreft ophanging.
De eerste Sabra is immers niet over het ribbeltje van de schuifdeur van de fabriek geraakt, reden waarom de dwarse bladveren vervangen werden door torsieveren.
Verder blijkt dat de Sabra 0->100, door zijn "lange"eerste versnelling bijna alle armerikaanse zwaargewichten moet laten voorgaan.
Dat inzake topsnelheid (Chuck Berry "Nothing outrun my V-8-Ford") de Sabra niet mee kon.
De autocultuur was blijkbaar te verschillend in de USA vergeleken met Europa, in de USA had je dragster-races, 500 miles van Indianapolis, een auto moest groot zijn (minstens plaats voor drie teenager-meisjes achterin), een hoge topsnelheid hebben, snel optrekken, bochtenwerk was niet zo belangrijk op de brede wegen, racen is hier: "hard op het gaspedaal duwen". 
De Engelse roadstertjes presteren maar goed op smalle bochtige wegen, waar vermogen en topsnelheid niet zo'n rol spelen (kan je toch nooit halen), maar waar een goede versnellingsbak met goede verhoudingen veel belangrijker is, racen is hier "sturen en schakelen".  

Op de meeste Haifa-auto's vinden we het "Sabra"-tekstje op het instrumentenbord en (behalve voor de GT's?) herhaald op de achterzijde naast het kofferdeksel.

In afwachting van de productie van de Sabra's in Israel moest er in Tamworth ook al een "Sabra"-tekstje voorzien worden.  Bij de Tamworth-Sabra's heb je meestal (dikwijls) maar één tekstje, ofwel op het instrumentenbord, ofwel op de achterzijde.  En je merkt dat er gecommuniceerd is over de vorm van de letters, maar blijkbaar niet voldoende om de "Tamworth-Sabra" (tekst) identiek te maken aan de "Haïfa-Sabra" (tekst).  Hieronder de "Sabra"-tekst van de Tamworth - Sabra's.  Je merkt overeenkomsten qua lettertype met de IL-Sabra, maar ook met de "Sabre", waarmee Tamworth uiteraard zijn zin deed.

Er is een groot reservoir voor de remcylinder en een kleiner (3/4) voor de koppeling.

Identificatieplaatje zit rechts

Sabres hebben twee even grote reservoirs voor rem en koppeling (niet afgebeeld).

Sommige Sabras (Sabres?) hebben (zie bovenstaande foto) slechts één reservoir voor rem en koppeling.

Identificatieplaatsje zit bijna altijd links